วัดบ้านทึง อำเภอสามชุก

 เมื่อประมาณ พ.ศ. 2384 “สุนทรภู่” กวีเอกของเมืองไทย และของโลกได้เดินทางมาเที่ยวเมืองสุพรรณบุรี ความว่าท่านเดินทางมาหาแร่ชนิดหนึ่ง ท่านเรียกว่าปูนมารหรือปูนเพ็ชร เพื่อเอามาแปรธาตุให้เป็นทองคำตามความเชื่อของคนสมัยนั้น ท่านเชื่อว่ามีอยู่ในแขวงเมืองสุพรรณบุรีตอนเหนือ และเป็นที่มาของ “โคลงนิราศสุพรรณ” ผลงานชิ้นเอกอีกชิ้นหนึ่งของท่าน
   ตามข้อความที่ปรากฏในโคลงนิราศสุพรรณ บอกว่าท่านสุนทรภู่พักค้างคืนอยู่ที่บ้านทึง ตามคำโคลงว่าอยู่ถึง 5 คืน พบปะชาวบ้านขึ้นบกหาแร่ไปในที่หลาย ๆ แห่ง แล้วก็กลับมานอนค้างที่นี่ และเล่ากันว่าสุนทรภู่ได้เอาแร่มาแปรธาตุที่วัดบ้านทึงแห่งนี้นี่เอง โดยสถานที่ทำการเล่นแปรธาตุก็คือข้างวิหารพระนอนหรือพระไสยาสน์

วัดบ้านทึง ตั้งอยู่ในตำบลสามชุก อำเภอสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี เดิมทีวัดบ้านทึงมีอยู่ 2 วัดมีเขตติดต่อกัน คือวัดโพธิเงินและวัดโพธิ์ทอง วัดโพธิ์เงินเป็นที่ตั้งของวัดบ้านทึงในปัจจุบัน ส่วนวัดโพธิ์ทองปัจจุบันเป็นที่ตั้งของโรงเรียนประชาบาล

 
ตำนานวัดบ้านทึง เป็นวัดเก่าแก่ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าสร้างในสมัยใด ตามประวัติเล่าต่อๆกันว่า วัดแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นในรัชสมัยของพระเจ้าอู่ทอง ปฐมกษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา สมัยนั้นเกิดโรคห่าระบาดอย่างหนัก มีผู้คนล้มตายจำนวนมาก พระเจ้าอู่ทองจึงพาบริวารหนีออกจากเมืองหลวงเดินทางด้วยเกวียน พอมาถึงบ้านทึงแอกเกวียนได้หักลง เลยพากันหยุดซ่อมแซม และรอเป็นเวลาหลายวัน พระเจ้าอู่ทองสั่งให้สร้างวัดขึ้นในบริเวณนี้ 3 แห่งด้วยกัน คือ วัดบางแอก วัดรอ และวัดบ้านทึง กล่าวกันว่าคราวหนึ่งพระเจ้าอู่ทองสั่งให้บริวารไปขอฟางจากชาวบ้านมาให้วัว กิน แต่ชาวบ้านไม่ให้ ต่อมาได้ส่งบริวารไปขอหนังสำหรับผูกแอกเกวียน ชาวบ้านก็ไม่ให้อีก พระเจ้าอู่ทองจึงเรียกชาวบ้านแห่งนี้ว่าพวกบ้านขี้ทึ้ง (บ้านคนขี้เหนียว) เมื่อเวลาเปลี่ยนไปบ้านขี้ทึ้ง ก็เพี้ยนมาเป็น  “บ้านทึง” อย่างที่ปรากฏอยู่ในปัจจุบัน

   บ้างก็เล่ากันว่า เดิมเรียก บ้านทึ้ง เป็นคำเรียกของคนจีนที่มาบุกล้างถางพงทำไร่อ้อยและโรงหีบเพื่อทำน้ำตาล คำที่ออกเสียงว่าทึ้งหรือเถี๋ยน (Tian) ในภาษาจีนหมายถึงของที่มีรสหวาน-น้ำตาล ที่มาที่แท้จริงจะเป็นเช่นไร ก็แล้วแต่เพราะบางเรื่องที่เล่าต่อๆกันมา ก็มีการแต่งเติมให้สนุกสนานหรือดูขลังๆ เพิ่มเรื่องราวเล่าขานให้กับสถานที่นั้นๆ

ค่าพิกัด GPS 14.782825, 100.086701